Over ons


Wij zijn Gert en Marloes Bolmer. We stellen ons graag aan je voor.

Gert

Ik ben al van kleins af aan met paarden bezig en ik heb mij met name gericht op de dressuursport. Vanwege een lichamelijke beperking kwam ik terecht bij de para-dressuur. Ik werd meerdere malen Nederlands kampioen en heb medailles behaald op de Paralympische Spelen in Sydney (2000), Athene (2004) en Londen (2012) en de WereldRuiterspelen in Kentucky. Ook na het stoppen van mijn wedstrijd-carrière zijn paarden nooit uit mijn leven geweest. Nu richt ik mij op de natuurlijke huisvesting van paarden en het vergroten van de biodiversiteit.

In 2015 legden wij op ons terrein de eerste track en de eerste kruidenstrook aan. Inmiddels groeien er meer dan 120 soorten (eetbare) planten, struiken en bomen. In de loop van de jaren hebben wij een poel aangelegd met geschikt drinkwater en een heuvel die voor de paarden toegankelijk is en hebben wij voor de paarden een voedselbos en diverse schuilmogelijkheden toegevoegd. Onze paarden lopen 7 dagen in week 24 uur per dag buiten in kudde-verband. Daarnaast worden ze uitgebracht in de sport.

 

Marloes

Van jongs af zijn paarden mijn passie. Ik begon met pony-rijden op de manege en ging na de middelbare school naar de International School for Professional Horsemanship, haalde mijn ORUN diploma, deed een opleiding tot internationaal groom en studeerde in 2015 af als 'Gedragsdeskundige voor mens en paard' bij de driejarige opleiding van 2Moons. Ik werkte als groom bij verschillende pension- en dressuurstallen en ik ging met verschillende ruiters mee naar wedstrijden. Ik gaf rijles aan volwassenen en aan kinderen en trainde langere tijd paarden met verschillende gedragsproblemen.

Tijdens mijn werk als gedragsdeskundige vond ik dat ik het leven van de paarden niet zo kon verbeteren als ik graag zou willen. Sommige paarden lieten stereotiep gedrag zien dat niet alleen met training op te lossen was. Ze waren helemaal door het dolle als ze uit hun stal mochten, beten uit frustratie hun eigenaar of gingen door de omheining van de paddock. Dit gedrag was ontstaan vanuit een reguliere manier van huisvesten, waarbij paarden veel op stal staan en weinig tot geen sociaal contact hebben. Mijn eigen paarden Contessa en later Coventry waren  daar goede voorbeelden van. Contessa had veel baat bij mijn trainingen, ze leerde dat contact met mensen iets prettigs was. Maar de stress die haar leefomgeving haar opleverde, ook al was die voor een pensionstal eigenlijk heel mooi, werd haar steeds te veel. Toen zij mocht leven in een natuurlijke leefomgeving werd ze een ander paard. Ook Coventry heeft veel last gehad van de reguliere huisvesting. Het is een paard wat meerdere stalgebreken heeft en mager was van de stress die op stal staan haar gaf. 

Ik verlegde mijn focus langzaam maar zeker van het geven van gedragstrainingen naar het geven van welzijnsadviezen en aanpassingen binnen de leefomgeving van het paard.